روایتی از ورود به رشته‌ای ناشناخته تا دانشمند برتر جهان شدن

روایتی از ورود به رشته‌ای ناشناخته تا دانشمند برتر جهان شدن/ پروفسور نمازی: با وقوع انقلاب، بازگشت و خدمت به کشور را وظیفه دانستم

پروفسور محمد نمازی یکی از این دانشمندان فرهیخته ایرانی است که با تلاش و پشتکار فراوان در لیست نام آوران جهان قرار گرفته و امروزه در زمینه حسابداری دانشمندی شاخص به حساب می آید و معتقد است خواست خدا بوده که در این راه قرار بگیرد.

همواره افراد زیادی وجود دارند که روزانه با اعداد و ارقام زیادی سر و کار دارند و از هنر نظم بخشیدن به ساختار های عددی نامتقارن بهره برده اند.

در میان این افراد؛ اشخاصی همه فن حریف با تمام توان و پشتکار تلاش کرده اند تا سهم خود را هرچه تمام تر در زمینه های مختلف گسترش علم به دنیا عرضه کنند و توانسته اند که سهم درخور توجهی در پیشرفت چشمگیر علم و دانش را از آن خود کنند.

یکی از این دانشمندان فرهیخته ایرانی که با تلاش و پشتکار فراوانش در لیست نام آوران جهان قرار گرفته و امروزه در زمینه حسابداری دانشمندی شاخص به حساب می آید؛ پروفسور محمد نمازی است.

او با دانش و اطلاعات خود توانسته است خدمات بزرگی به دنیای حسابداری ارائه دهد و به همین سبب طرفداران زیادی در سراسر جهان دارد.

امروز افتخار آشنایی با این استاد دانشمند را داشتم و مفتخر بودم تا بیشتر با ایشان و رمز موفقیتشان آشنا شوم.

پس از سلام و احوالپرسی با استاد نمازی و شنیدن صدای گرمشان که بیانگر مهربانیشان بود از ایشان خواستم خودشان را معرفی کنند: صبورانه گفت: محمد نمازی، متولد سال ۱۳۳۳ اهل شیراز هستم و در حال حاضر استاد  تمام حسابداری دانشگاه شیراز و صاحب دو فرزند دختر و پسر می‌باشم که پسرم همکار بنده  و استاد حسابداری دانشگاه شیراز و دخترم  پزشک زنان و زایمان است.

پس از آشنایی از پروفسور خواستم تا مدارک و سوابق تحصیلیشان را شرح دهند. در پاسخ گفت: در دبیرستان رشته ریاضی را در شیراز خواندم، پس از آن در سال ۱۳۵۴ لیسانس بانکداری را از دانشگاه تهران دریافت کردم و پس از آن  عازم آمریکا شدم و  فوق لیسانس mbm  با گرایش مدیریت و حسابداری و پس از آن دکتری حسابداری را  در همانجا دریافت کردم و پس از گذراندن این مراحل در ایالت پنسیلوانیا استاد دانشگاه شدم.

اگر بار دیگر به دنیا بیایم باز هم حسابداری را انتخاب می کنم

استاد چی شد که رشته حسابداری را انتخاب کردید؟ نمازی پاسخ داد: به صورت کاملا اتفاقی وارد این رشته و دنیای حسابداری شدم.

در سال ۵۰ که من دیپلم ریاضی را گرفته بودم اصلا نمی‌دانستم حسابداری برگ چه درختی است و رشته حسابداری هنوز خیلی شناخته شده و گسترده نشده بود، فقط  دانشگاه تهران این رشته را داشت؛ تا اینکه یکی از دوستان ما که نسبت به این رشته آگاه بود به من این رشته را پیشنهاد داد و گفت حاضری ریسک کنی و در این رشته تحصیل کنی؟

تا آن زمان من هیچ شناختی نداشتم نسبت به این رشته که پس از بررسی های مختلف بالاخره ریسک کردم و به این رشته آمدم؛ خدا را شکر پشیمان نیستم و اگر بار دیگر به دنیا بیایم باز هم این رشته را انتخاب و در این مسیر تحصیل می کنم‌.

در معرفی فرزندانتان گفتید که پسرتان همکار شما است آیا اجباری در تحصیل ایشان در این رشته بوده است؟ چه باعث شد که پسرتان نیز وارد این رشته شود؟ پرفسور  پاسخ داد: انتخاب خودش بود که وارد این رشته و حرفه شود.

به یاد می‌آورم زمانی که می خواست انتخاب رشته کند به او گفتم که وارد هر رشته ای که علاقه دارد شود چرا که وقتی انتخابی هوشمندانه و از روی علاقه باشد با سختی های آن نیز به راحتی می‌توان کنار آمد و در آن راه موفق شد. بنابراین به پسرم گفتم که دقیق فکر هایش را بکند و خودش از روی علاقه برای آینده اش  انتخاب کند‌.

هیچ جا وطن نمی‌شود 

از دکتر نظرشان را درباره مهاجرت پرسیدم که پاسخ دادند: از نظر من هر کاری خوبی ها و بدی های خود را دارد. من به فرزندانم نیز  مرتب عرض می کنم  هیچ جا وطن نمی‌شود؛ من این را تجربه  و مدت ها دور از وطن زندگی کردم.

استاد بعد از گفتن اینکه خودشان نیز زمانی مهاجرت کرده اند اما دلشان در ایران مانده بود ادامه داد: در ایالت پنسیلوانیا استاد دانشگاه بودم اما دلم در ایران بود، انقلاب شده بود و من نیز وظیفه خود دانستم که به ایران بازگردم و به کشور خودخدمت کنم. لذا تصمیم گرفتم علی رغم شرایط خوبی که در آنجا داشتم به کشورم بازگردم و به مردم و کشور خود خدمت کنم، در واقع هدفم از اول رفتن برای تحصیل بود و قصد داشتم بالاخره روزی به ایران بازگردم.

خواست خدا بود که در این مسیر قرار بگیرم 

شما جزء دانشمندان برتر جهان شده اید دلیل این موفقیت چیست؟ این سوالی است که همیشه در همه همایش ها و دیدار ها از من پرسیده می‌شود؛ حقیقت مسئله  این است که واقعا خواست خدا بود که من وارد رشته ای شدم که هیچ  اطلاعی راجع به آن نداشتم و در این مسیر قرار گرفتم.

لازمه رسیدن به موفقیت داشتن علاقه است

او در ادامه بیان رمز موفقیتش  توصیه ای نیز کرد و گفت : برای رسیدن به موفقیت اولا باید عاشق رشته ای که انتخاب میکنی باشی در این صورت هیچ چیز مانع تو نمی‌شود و اگر علاقه باشدحاضری تمام سختی ها را به جان بخری و پیش بروی و پیشرفت کنی.

ثانیاً باید پشتکار داشته باشی، برای مثال من خودم بسیار به مسائل جدید علاقه مند هستم و مدام دوست دارم مطالعه کنم و اطلاعات جدید کسب کنم و علمم را بیفزایم شما نیز باید اینگونه عمل کنید و البته یک مورد مهم دیگر این است که اساتید نیز در این راه باید از دانشجو ها حمایت کرده و آنها را تشویق کنند.

فرمودید که تشویق و حمایت کردن یکی از راه های رسیدن به هدف و موفقیت است، شما چطور به دانشجوهایتان و افراد علاقه مند به این رشته کمک می کنید؟

پروفسور نمازی گفت: افراد زیادی از دانشجو ها یا علاقه مندان از شهرها و کشور های مختلف با من در ارتباط هستند و سوال می‌پرسند و من نیز سعی می کنم آنها را راهنمایی و تشویق کنم تا به هدف هایشان دست پیدا کنند.

بسیار خوشحالم که توانسته ام تحفه ای به دنیای حسابداری عرضه کنم

آقای دکتر در خصوص فعالیت ها، کتاب ها و مقاله هایتان بگویید. حدود ۲۲۰ مقاله منتشر شده  و ۱۵ کتاب دارم. ۳ تا از کتاب ها را در زمانی که آمریکا بودم نوشته شد که یکی از آنها در صنایع آنجا آموزش داده می‌شود و پس از بازگشتم به ایران چند کتاب  به زبان فارسی نوشتم که برنده سال در دانشگاه تهران شد.

اخیرا کتاب جدیدی با همکاری همکارم در مدت ۵ سال نوشته ام که به زودی منتشر خواهد شد در ضمن این کتاب توانست کتاب سال در جمهوری اسلامی شود.

در کنار این مواردی که ذکر شد سیستم جدیدی نیز به دنیا عرضه کردم که حتی در آمریکا از آن استفاده می‌شود.

نمازی در ادامه در خصوص مشوق خود صحبت کرد و گفت: طبیعتا در مرحله اول خانواده، پدر و مادر مشوق من بودند و بعد از آن همسرم، فرزندانم، دانشجویان و همکاران عزیزم یاری دهنده بودند.

واقعا یکی از نیرو های محرکه همین دانشجویان و همکاران هستند که به من لطف دارند و مدام تشویق و تمجید می‌کنند و خانواده که به‌ خوبی درک می‌کنند و من را در این راه همراهی می‌کنند و باعث انگیزه برای ادامه راه می‌شوند؛ از این بابت خداوند را شاکر هستم.

ما نیز می توانیم پیشرو علم در جهان باشیم

محمد نمازی در آخر توصیه ای به جوانان کرد و گفت: توصیه می کنم همیشه در ابتدای راه قلباً به خداوند متعال توکل کنند و باور داشته باشند که هرچه او بخواهد رخ می دهد و درکنار آن پشتکار‌‌ و تمرین و استمرار را در پیش بگیرند و با سختی های پیش رو در راه اهدافشان دلسرد نشوند و بدانند همیشه نباید در زمینه علم وارداتی فکر کرد و منتظر عوامل خارجی برای کشف موارد جدید شد؛ ما نیز می توانیم در علم با اندیشه و پشتکار پیشرو علم و ورود آن به جهان باشیم.

امیدوارم مسؤولین زمینه ها را آنقدر فراهم کنند تا نخبگان و دانشمندان ما مجبور به مهاجرت نشوند و بتوانند مهارت هایشان را در کشور خود عرضه کنند.